معنی کین لس - جستجوی لغت در جدول جو

کین لس

(نُلْسْ)

نام کرسی بخش ’هت - لوآر’ ازآرندیسمان به ریکد به فرانسه. دارای 360 تن سکنه

(وَ)

بدخواه و بداندیش و دشمن. (ناظم الاطباء). به معنی کینه ور. (آنندراج) : و این دارابن دارا با وزیر پدرش ’رشتن’ کین ور بود. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 55) ، جنگجو. جنگ آور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : هرگاه که دل بزرگ بود و خون او سطبر باشد مردم دلیر و کین ور باشند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی، از یادداشت ایضاً) ، انتقام کشنده. کینه ور: الوتر، کین ور کردن. الغل، کین ور شدن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

کین گر

(گَ)

کینه و عداوت تیز و افزون. (آنندراج). انتقام کشنده. منتقم. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کین کش

(تَ / تُو بَ / بِ شِ کَ)

کین کشنده. انتقامجو. منتقم. (فرهنگ فارسی معین) :
فروماند کابلشه از غم به درد
زشیدسب کین کش بترسید مرد.
اسدی.
یاد آمد ایچ آنچه منت گفتم
کاین دهر کین کش است ز نادان کین.
ناصرخسرو.
همه پولادپوش و آهن خای
کین کش و دیوبند و قلعه گشای.
نظامی.
رجوع به کین کشیدن شود

لغت نامه دهخدا

کین جو

(تَ ها نِ)

رجوع به کین جوی شود

لغت نامه دهخدا

کینال

مردم شراب خور و بدمست را گویند، (برهان) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کینوس

(نَ وَ)

نام کوهستانی است از نواحی بدخشان و مردمان شریر و کثیف داشته، کمال الدین ملقب به کوتاه پای که مردی شاعر بوده از جانب فخرالملک مؤیدالدوله خواجه ابوبکر ترمدی عامل و حاکم آنجا گفته است:
کوهی کشیده سربه مه هم اندر آن گم کرده ره
تاریک چون جان از گنه مکروه چون شخص از علل
گر من نه بر افسوسمی کی عامل کینوسمی
با خاک ره کی بوسمی افتان و خیزان برجبل.
(از انجمن آرا).
رجوع به تذکرۀ دولتشاه سمرقندی ص 463 شود

لغت نامه دهخدا

کی لن

(لَ)

کی رن. یکی از ولایات شمال شرقی کشور چین است که 2550000 تن سکنه دارد و مرکز آن شهر چانگ چوئن است. در این ولایت شهری هم به همین نام وجود دارد که جمعیت آن بالغ بر 512000 تن است. (از لاروس)

لغت نامه دهخدا